Αιωνίως Προσωρινά
Δημοσιεύτηκε: Τετ Ιούλ 27, 2011 11:15 am
Είναι η πρώτη φορά που γράφω, όχι μόνο σε αυτό, αλλά σε οποιοδήποτε site.Και δεν πρόκειται ,φίλοι, να μοιραστώ μαζί σας κάποια τεχνική γνώση ή αερο-μοντελλο-φωτο -εμπειρία . Παρά μόνο τη θλίψη ,για άλλη μια φορά, όπως πολλές άλλες στο παρελθόν . Ιδια , με αυτήν που με κατέτρεχε κάθε φορά που "ΤΣΑΚΙΖΑ" κάποιο αεροπλανάκι , ένα απ' όλα τα αμέτρητα κομματιασμένα εδώ και δέκα οκτώ τουλάχιστον χρόνια.
Ίδια και απαράλλαχτη μ' αυτή που με " τσάκιζε " , κάθε φορά που λάμβανε χώρα κάποιο απρόσμενο , -αλλά υπογείως αναμενόμενο - , διώξιμο απο το όποιο χωράφι-αλάνα-μοντελλοδρόμιο.
Σπάτα - Σταμάτα - Θρακομακεδόνες - 90ο χλμ Ε.Ο.Α.Θ.
και προσφάτως ο Ασπρόπυργος .
Ξανασκέφτηκα πάλι πως " Κουράστηκα... δε μπορώ να κουβαλάω άλλο ,πονάει πια η μέση μου , είμαι και στην κρίσιμη ηλικία " , όπως τόσες και τόσες δεκάδες φορές έχω " κουραστεί " απο μοντέλλα -μοντελλοδρόμια και αιτίες .Και όπως τόσες και τόσες φορές , σκέφτομαι ήδη την επόμενη Κυριακή .Σαν τον αλκοολικό , βγάζω σιγά σιγά απ το τσεπάκι μου -μη τυχόν και μου το πάρουν -το μπουκαλάκι της προσμονής .
Ευτυχώς ,σκέφτηκα ,υπάρχει ακόμα η Ανάβυσσος , ...και το Ελληνικό.
Αιωνίως Προσωρινά ...
Υ.γ Σ' αυτόν τον τόπο (δηλαδή την πατρίδα τούτη που όλοι αγαπάμε ,αλλά και το κράτος που μισούμε και μας μισεί ) χρειάζεται διπλό κουράγιο για να είσαι Αερομοντελλιστής . Αν το καλοσκεφτεί κανείς ,χρειάζεται πολύ κουράγιο για είσαι έλληνας Οτιδήποτε... Καλό ξημέρωμα .
Ίδια και απαράλλαχτη μ' αυτή που με " τσάκιζε " , κάθε φορά που λάμβανε χώρα κάποιο απρόσμενο , -αλλά υπογείως αναμενόμενο - , διώξιμο απο το όποιο χωράφι-αλάνα-μοντελλοδρόμιο.
Σπάτα - Σταμάτα - Θρακομακεδόνες - 90ο χλμ Ε.Ο.Α.Θ.
και προσφάτως ο Ασπρόπυργος .
Ξανασκέφτηκα πάλι πως " Κουράστηκα... δε μπορώ να κουβαλάω άλλο ,πονάει πια η μέση μου , είμαι και στην κρίσιμη ηλικία " , όπως τόσες και τόσες δεκάδες φορές έχω " κουραστεί " απο μοντέλλα -μοντελλοδρόμια και αιτίες .Και όπως τόσες και τόσες φορές , σκέφτομαι ήδη την επόμενη Κυριακή .Σαν τον αλκοολικό , βγάζω σιγά σιγά απ το τσεπάκι μου -μη τυχόν και μου το πάρουν -το μπουκαλάκι της προσμονής .
Ευτυχώς ,σκέφτηκα ,υπάρχει ακόμα η Ανάβυσσος , ...και το Ελληνικό.
Αιωνίως Προσωρινά ...
Υ.γ Σ' αυτόν τον τόπο (δηλαδή την πατρίδα τούτη που όλοι αγαπάμε ,αλλά και το κράτος που μισούμε και μας μισεί ) χρειάζεται διπλό κουράγιο για να είσαι Αερομοντελλιστής . Αν το καλοσκεφτεί κανείς ,χρειάζεται πολύ κουράγιο για είσαι έλληνας Οτιδήποτε... Καλό ξημέρωμα .