Το αεροδρόμιο της Νεράϊδας -ή Νεβρόπολης.

[sukhoi.su29]

H λίμνη Πλαστήρα , παρουσιάζει ιδιαίτερο αεροπορικό ενδιαφέρον .

Το πρώτο είναι η δυνατότητα αερομοντελιστικών δραστηριοτήτων όπως καλά διαπιστώσαμε από την πληθώρα μαγνητοσκοπημένου υλικού του Μάριου.

Το δεύτερο είναι Ιστορικό.
Ανάγεται στην δεκαετία του 1940 και στα τραγικά χρόνια της γερμανικής κατοχής.


Το αεροδρόμιο της Νεράϊδας -ή Νεβρόπολης - (ή Νευρόπολης) . - (για να θυμηθούν οι παλαιοί και να μάθουν οι νέοι που το επιθυμούν). (Νεβρός είναι το νεογνό του ελαφιού .Στην περιοχή υπήρχαν πολλά ελάφια οπότε το σωστό είναι μάλλον "Νεβρόπολη").


"....Η λίμνη Πλαστήρα βρίσκεται στο πρώην οροπέδιο της Νεβρόπολης - τοποθεσία που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της λίμνης και είχε προσδώσει το τοπωνύμιο σε όλο το οροπέδιο - στο Νομό Καρδίτσας.
Σχηματίστηκε το 1959 με την κατασκευή φράγματος στο νότιο άκρο , στην αρχή του ποταμού Ταυρωπού ή Μέγδοβα . (Η ιδέα για την κατασκευή της αποδόθηκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα οπότε και φέρει την ονομασία)...."










"....Το 1943 κρίθηκε απαραίτητο από τους συμμάχους να δημιουργηθεί ένα αεροδρόμιο, το οποίο θα διευκόλυνε την επικοινωνία των Βαλκανίων με τη Μέση Ανατολή.
Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς είχε υπογραφεί και η συμφωνία υπαγωγής του Ε.Λ.Α.Σ. στο Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής.
Η κατασκευή ενός πρόχειρου αεροδρομίου θα εξυπηρετούσε την συνεργασία μεταξύ συμμάχων και Ε.Λ.Α.Σ.
Ιδανική τοποθεσία θεωρήθηκε το υψίπεδο της Νεβρόπολης, που βρίσκεται σε ύψος 800 μέτρων στη Θεσσαλική Πίνδο.
Βρισκόταν ανάμεσα στα χωριά Τσαρδάκι και Νεοχώρι της Καρδίτσας.

Η περιοχή ήταν καταφύγιο ανταρτών και θεωρήθηκε κατάλληλο μέρος, καθώς είχε εύκολη πρόσβαση από και προς την υπόλοιπη Ελλάδα.
Το όνομα του ως "αεροδρόμιο της Νεράϊδας" οφείλεται στο διπλανό χωριό Νεράϊδα, όπου διέμενε ο αρχηγός της συμμαχικής αποστολής, Βρετανός Έντυ Μάγιερς. , ενώ σε άλλες ιστορικές αναφορές αναφέρεται όπως είδαμε στην αρχή ως "αεροδρόμιο της Νεβρόπολης".
Τον σχεδιασμό του αεροδρομίου ανέλαβαν οι μηχανικοί Γ. Βλάβος και Λ. Σαμουλίδης.

Στα μέσα του καλοκαιριού του ʼ43 μια ομάδα ανταρτών μετέτρεψε το οροπέδιο σε ένα μικρό αυτοσχέδιο αεροδρόμιο.
Είναι το αεροδρόμιο που διατήρησε ανοιχτή την αερογέφυρα και την επικοινωνία ανάμεσα στο "Βουνό" και το Κάϊρο, όπου είχε την έδρα της η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση .
Αποτελείτο από έναν μακρύ και πλατύ διάδρομο και έναν μικρότερο κάθετο.
Υπεύθυνος του εγχειρήματος ήταν ο λοχαγός Ντένις Χάμσον.
Το βράδυ της 9ης Αυγούστου 1943 ξεκίνησε η λειτουργία του αεροδρομίου.
Τότε προσγειώθηκε το πρώτο στρατιωτικό αεροπλάνο των συμμάχων από το Κάϊρο.
Ενώ στην πορεία συνέχισαν με απρόσκοπτο ρυθμό τα συμμαχικά «Ντακότα» με επιβάτες τις αντιπροσωπείες της Π.Ε.Ε.Α. ( Προσωρινή Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης ) , 'Αγγλους στρατιωτικούς και μέλη της Σοβιετικής Αποστολής.




Την ημέρα, ο διάδρομος γίνονταν... δάσος!
Λίγο πριν από το ξημέρωμα, ειδική ομάδα του Ε.Λ.Α.Σ. μετέφερε δέντρα ,θάμνους και κάρα γεμάτα με θυμωνιές από τη γύρω περιοχή και τα «φύτευε» στον διάδρομο από-προσγείωσης.

Οι πτήσεις πραγματοποιούνταν μόνο βράδυ και συγκεκριμένες ώρες.
Όταν πλησίαζε το αεροπλάνο, οι αντάρτες ειδοποιούνταν μέσω ασύρματου.
Αφού γινόντουσαν τα κατάλληλα σήματα, ώστε να βεβαιωθούν ότι πρόκειται για δικό τους αεροπλάνο, άναβαν τις λάμπες θυέλλης που κρατούσαν.
Μια ομάδα ανταρτών , παρατασσόταν κατά μήκος του διαδρόμου και από τις δύο πλευρές , "δείχνοντας" με αυτόν τον τρόπο τον διάδρομο στους πιλότους.

Η λειτουργεία του αεροδρομίου είχε γίνει αντιληπτή από τους γερμανούς οι οποίοι προσπαθούσαν με αναγνωριστικές πτήσεις να το εντοπίσουν .Δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν επί τόπου με στρατεύματα αν και σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες το αεροδρόμιο είχε εντοπιστεί κάποια στιγμή από αέρος και είχε δεχθεί τα πυρά των γερμανών . Για αντίποινα οι γερμανοί έκαψαν τα γύρω χωριά , Νεβρόπολη ,Μεσενικόλα , Βουνέσι κ.α. ....

Η λειτουργία του σταμάτησε με το τέλος του πολέμου.
Από το 1959 όπου ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση των υδάτων του Μέγδοβα στην λεκάνη του οροπεδίου , το ιστορικό "αεροδρόμιο - φάντασμα" βρίσκεται στο βυθό της λίμνης , μαζί με όλη την "βαριά" Ιστορία του.



Το μοναδικό βιβλίο που υπάρχει δυστυχώς σχετικά με το αεροδρόμιο της Νεβρόπολης είναι του Απ.Στρογγύλη το οποίο και καταγράφει την ιστορία του , μαρτυρίες , δρώμενα και συμβάντα , συνοδευόμενο και από φωτογραφίες - ( έστω και λίγες ασπρόμαυρες αν λάβουμε υπ' όψιν το δύσκολο αλλά και απόρρητο του εχγειρήματος καθώς και την ανυπαρξία φωτογρ.μηχανών τα χρόνια εκείνα ) - πολύτιμες για την συγκλονιστική ιστορία του.

[Μάριος Παπαδόπουλος]

Φανταστικό θέμα !!!!!
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Παρα πολύ καλή δουλειά.
Εγώ με την σείρα μου θέλω να προσθέσω ότι αυτό που μου έκανε μεγάλη
εντύπωση είναι η πλήρης πρόσβαση σε όλες τις ακτές κατά μήκος του μεγαλύτερου
μέρους τησ λίμνης οπού οι κάτοικοι έχουν εγκλιματιστεί απόλυτα με το περιβάλλον
ενώ οι δραστηριότητες που μπορεί το μέρος να προσφέρει είναι αμέτρητες όπως ποδήλατο
σε ποδήλατοδρομους, ποδήλατα θαλάσσης, κανό, τοξοβολία, ιππασία, παραλίες οργανωμένες
για μπάνιο και που έχει τοποθετηθεί άμμος για όσους "φοβούνται την φύση", αμέτρητα μονοπάτια
που θέλεις χρόνια για να τα ανακαλύψης, αμέτρητα ποικιλία χλωρίδας και πανίδας που θα ικανοποιήσει
και τους πιό απαιτητικούς.
Βέβαια ότι έχει γίνει, όπως πάντα στην Ελλάδα, έχει γίνει από τους ιδιώτες που έχουν βγάλει μέχρι
και χάρτη για τα αξιοθέατα της περιοχής όπως το μοναστήρι των Σπηλαιών που η ίδρυση του, ακούσατε
ακούσατε, είναι από το 1064 μ.χ. οπού και βρέθηκε σε σπηλειά της περιοχής η εικόνα της Παναγίας!!!!!!
Επίσης ένα άλλο μέρος που θα πρέπει να επισκευτήτε είναι το μονοπάτι στους καταρράχτες της περιοχής.
Το χωριό της Κυρά Μαριώς που συνδυάζει τα πάντα αφού είναι ένας τεράστιος χώρος που συνδυάζει
εστιατόριο, ξενοδοχειακή μονάδα σε στυλ μικρών σπιτιών που ή πόρτα τους θυμίζει σπίτι ξωτικών αφού
έχει διαμορφωθεί από κορμούς (ολόκληρους) δένδρων, στοιχισμένα γύρω από μια όμορφη ζεστή πισίνα
στον οποίο χώρο κυκλοφορούν ελεύθερα πόνυ, γαίδουράκια, μουλαράκια, αμέτρητα ελάφια, γάτες και
αγριόκοτες όλα μαζί !!!!!!

[Aayios]

Νίκο και Μάριε οι πληροφορίες σας είναι αξιόλογες για να θυμούνται όλοι την ιστορία μας, αλλά και να δημιουργείται ενδιαφέρον για επίσκεψη στην περιοχή. :,)
Εχω ήδη κάνει μια περιήγηση γύρω από ολη την λίμνη και με όσα διάβασα στην επόμενη επίσκεψη προφανως θα τα δώ όλα με άλλο ματι.....+(*)

[sukhoi.su29]

Χαίρομαι πολύ Αντώνη .
Θα αναρτήσουμε και άλλες φωτογραφίες από το εξαντλημένο πια βιβλίο που αναφέραμε -το οποίο ευτυχώς υπάρχει. Υπάρχει κάτι "λυπηρό" στο γεγονός ότι , μέρη και τοποθεσίες όπου κάποτε έζησαν άνθρωποι και έγραψαν ο καθένας αλλά και όλοι μαζί , είτε την απλή προσωπική τους Ιστορία είτε αυτήν που αφορούσε δραματικές στιγμές στην Ιστορία ενός τόπου , βρίσκονται για πάντα βυθισμένα στον κόσμο της σιωπής.
Δυστυχώς πολλά μέρη ακόμα είναι υποψήφια στο εγγύς μέλλον .
Ας σκεφτούμε την πολυσυζητημένη εδώ και δεκαετίες "εκτροπή του Αχελώου" , η οποία θα "σβήσει" από τον χάρτη δεκάδες χωριά , σπίτια , γεφύρια , μονοπάτια , τοποθεσίες όπου έχουν γραφτεί ιστορικά γεγονότα από το 1821 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '40 , θρησκευτικά μνημεία κάθε μορφής , και εν τέλει κάθε ίχνος που άφησε εκεί η ανθρώπινη δραστηριότητα εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Είναι ίσως οι νομοτέλειες της ανθρώπινης εξέλιξης , που ποτέ δεν πρόκειται να σταματήσει και που θα συνοδεύεται πάντα από την διαλεκτική φύση των πραγμάτων . Την σύνθεση του καινούργιου με την κατάρρευση του παλαιού , και πάλι ξανά την κατάρρευση του καινούργιου ως παλαιό , πλέον ,για την σύνθεση του νέου....